Αναγνώστες

Δευτέρα 13 Απριλίου 2015

Ξένος ήμην και συνηγάγετέ με...




       
       Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω τη μεταναστευτική πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης. Μεταφέρονται οι δυστυχείς λαθρομετανάστες από τα νησιά, όπου "ξεβράζονται" θαλασσοπνιγμένοι από τους δουλέμπορους, στον Πειραιά κι από εκεί με λεωφορεία στο κέντρο της Αθήνας, στην Ομόνοια. Εκεί αφήνονται στην τύχη τους. Μήπως, λέει, μπορέσουν και βρουν δικούς τους ανθρώπους που θα τους φιλοξενήσουν ή κάπως θα τους διευκολύνουν. Πάντως για έξι μήνες δεν θα τους ενοχλήσει η αστυνομία, δεν θα απελαθούν κτλ.
        Στο μεταξύ περίπου εκατό χιλιάδες πρόσφυγες-μετανάστες υπολογίζεται πως βρίσκονται αυτή τη στιγμή στα τουρκικά παράλια και αναζητούν τρόπο να περάσουν απέναντι στα νησιά μας και να τύχουν αυτής της φιλόξενης πολιτικής(!!!).
        Οι κάτοικοι των νησιών αποδεικνύοντας καθημερινά την ανθρωπιά τους και τιμώντας την ελληνική φιλοξενία και τη χριστιανική αγάπη ξεπερνούν τις δυνάμεις τους και ανταποκρίνονται προσφέροντας τρόφιμα και σκεπάσματα και μια ανοιχτή αγκαλιά. Αλλά τι μέλλει γενέσθαι; Υπάρχει κάποιο πιο σοβαρό και μακροπρόθεσμο σχέδιο δράσης εκ μέρους των αρχών; Τα στρατόπεδα ενοχλούσαν και τα άδειασαν (και σίγουρα δεν ήταν ό,τι καλύτερο για τους ταλαίπωρους μετανάστες και πρόσφυγες), αλλά τώρα υπάρχει το τίποτα
       Απλές ερωτήσεις: πού αφοδεύουν; πού πλένονται; πού ακουμπούν τα λιγοστά έστω υπάρχοντά τους; τι τρώνε; σε τι ελπίζουν; πώς δεν θα γίνουν ενοχλητικοί στους περιοίκους κατά ποικίλους τρόπους; τι εικόνα παρουσιάζει πλέον το κέντρο της Αθήνας;



     Δεν ισχυρίζομαι ότι το πρόβλημα είναι εύκολο ή ότι δεν υπήρχε και τώρα μας προέκυψε. Είναι δυσκολότατο με πολλές παραμέτρους και σίγουρα υπερβαίνει και τις δυνάμεις και την αρμοδιότητα της όποιας ελληνικής κυβέρνησης. Έχει τεράστια ευθύνη όλη η Ευρώπη, η οποία κλείνει τα μάτια της και νίπτει χείρας, ως άλλος Πόντιος Πιλάτος. Είναι διεθνές πρόβλημα και πρέπει να πάρει θέση η Ευρωπαϊκή Ένωση, ο ΟΗΕ κι άλλες διεθνείς οργανώσεις.
 Κάτι όμως πρέπει να κινηθεί. Κάποιοι πρέπει να κάνουν το θέμα ενοχλητικά γνωστό και να πιέσουν  τους "βαρήκοοους" τρανούς αυτής της γης. 
Αλήθεια τι κάνει ο Ευρωπαίος επίτροπος Μετανάστευσης, Εσωτερικών υποθέσεων και Ιθαγένειας, ο δικός μας κ.Αβραμόπουλος; Είχαμε πανηγυρίσει όταν ανέλαβε αυτό το πόστο.

Μια πρόταση: Να αναλάβουν οι Μητροπόλεις όλης της Ελλάδας τη φιλοξενία τουλάχιστον των προσφύγων από τη Συρία, οι οποίοι είναι στην πλειονότητά τους Χριστιανοί κι έχουν γίνει στον τόπο τους στόχος των φανατικών μουσουλμάνων. Νομίζω πως πολλοί  Έλληνες Χριστιανοί όχι απλά θα δέχονταν, αλλά θα ήθελαν να φιλοξενήσουν Σύριους αδελφούς στα σπίτια τους. 
Δεν έχει μόνο η πολιτεία ευθύνη. Για όλους μας είναι μια προσωπική πρόκληση αγάπης ο "ξένος, ός ουκ έχει πού την κεφαλήν κλίνη".






7 σχόλια:

Lamprini T. είπε...

η πολιτική, φίλη μου... είναι πολιτική... τι να πεις;... δεν βρίσκεις ακρη... ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!! να πω... να ευχηθω για όλους να αναστήθει ο ΧΡΙΣΤΟΣ!! καλά να είσαι!

Λήμνος είπε...

Αληθώς ανέστη!
Πράγματι με την πολιτική δεν βγάζεις άκρη και συνήθως είναι αήθης.
Για να είμαι ειλικρινής ελέγχομαι και προσωπικά γιατί δεν ξέρω πόσο πρόθυμη και έτοιμη θα ήμουν να αποδεχθώ, να αγκαλιάσω και να φροντίσω ξένους ανθρώπους!

ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ είπε...

Χριστός ανέστη.
Η Εκκλησία, κατά την ταπεινή μου γνώμη, έχει πρωτίστως ευθύνη ιεραποστολικού ανοίγματος στους αδελφούς μας αυτούς, μήπως κάποιοι βρουν το Φως του Χριστού, το φωτίζον πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον.
Πιστέψτε με, αν η Εκκλησία αναλάβει τη φιλοξενία του, η κοινή γνώμη θα αγανακτήσει εναντίον της! Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να κάνει κάτι, ό,τι μπορεί με τη δύναμη του Θεού.
Φιλοξενία σε σπίτια απλών χριστιανών; Όχι (αν και ίσως θα υπήρχαν μερικοί εθελοντές και ας είναι ευλογημένο). Υπάρχουν οι κατοικίες των επισκόπων και τα μοναστήρια, αλλά και κατοικίες αρχιμανδριτών που μένουν στις πόλεις. Ας κατασκηνώσουν εκεί οι αδελφοί, ας τους συναγάγουν οι επίσκοποι και οι μοναχοί μας και ας τους δώσουν άσυλο εκεί. Κι ας στοιβάζονται - καλύτερα εκεί παρά στην Ομόνοια ή όπου αλλού.
Εκεί όμως, όχι μόνο υλική τροφή, ΠΡΟΣ ΘΕΟΥ. Πιο πολύ ανάγκη έχουν από πνευματική τροφή!
Δόξα τω Θεώ, στο Διαδίκτυο υπάρχουν αραβικές ορθόδοξες ιστοσελίδες, μητροπόλεων και πατριαρχείων, απ' όπου μπορεί κάποιος, με στοιχειώδη έρευνα και με τη βοήθεια της αυτόματης μετάφρασης (αν δεν ξέρει καθόλου και δεν υπάρχει αγγλικό κείμενο), να αντλήσει ορισμένα κείμενα που θα βοηθήσουν τους μετανάστες να γνωρίσουν τι είναι η Ορθοδοξία. Όχι να προσηλυτιστούν οπωσδήποτε, μόνο ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΟΥΝ. Και μετά, έχει ο Θεός.
Αν δεν το κάνουν οι μητροπόλεις, ας το κάνουν οι μονές. Αλλά παρακαλώ το Θεό και ΙΚΕΤΕΥΩ τους μοναχούς, ηγουμένους, αρχιμανδρίτες, κληρικούς γενικά, αλλά και τις ιεραποστολικές αδελφότητες και όποιον άλλο μπορεί, να βρεθεί ΕΣΤΩ ΕΝΑΣ που να κάνει ΕΛΕΟΣ για τους αδελφούς μας και να τους μιλήσει για τον αληθινό Θεό!
Τα ζώα τα τρέφουμε μόνο υλικά. Αν αυτούς τους θεωρούμε ανθρώπους, πώς αντέχει η συνείδησή μας να μην τους μεταδίδουμε το λόγο του Χριστού, όπως ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΤΟΛΗ απ' Αυτόν;
Χιλιάδες αδελφούς μας στέλνει ο Θεός για ιεραποστολή. Θα δεχτούμε την ευκαιρία που μας δίνει;
Ευχαριστώ.

Λήμνος είπε...

Αληθώς Ανέστη, αδελφέ! Η ύψιστη αποστολή της Εκκλησίας είναι πράγματι ο αγιασμός των ανθρώπων και φυσικά προϋπόθεση είναι το κήρυγμα και η ιεραποστολή. Αλλά πάντοτε και παντού της ιεραποστολής προηγείται η θεραπεία των άμεσων υλικών αναγκών. Όταν ο άλλος δεν έχει να φάει και να σκεπαστεί, δεν μπορεί ν' ακούσει ούτε το πιο άγιο κήρυγμα.
Ως πρότυπο σε όλη αυτή την τραγική ιστορία των μεταναστών-προσφύγων μπορεί να λειτουργήσει Η ΚΙΒΩΤΟΣ του πατρός Αντωνίου στην Αθήνα. Είναι ένα θαύμα-κατόρθωμα που ξεκίνησε από την αγάπη και την πίστη ενός ανθρώπου. Κι ο Θεός ευλόγησε το έργο του εντυπωσιακά!

ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ είπε...

Συμφωνώ. Αλλά βλέπω να περιοριζόμαστε στη θεραπεία των υλικών αναγκών και να μην κάνουμε ούτε βήμα για τις πνευματικές ανάγκες τους...
Ευχαριστώ και πάλι.

Α. Παπαγιάννης είπε...

Δεν θα ισχυρισθώ ότι έχω λύση στο πρόβλημα, ούτε θα ανοίξω εύκολα την πόρτα του σπιτιού μου ("γίνεσθε φρόνιμοι ως οι όφεις"...), κι ας ελέγχομαι γι' αυτό. Το πρόβλημα της μετανάστευσης αυτής της μορφής και έκτασης έχει πάψει προ πολλού να είναι απλώς θέμα φιλοξενίας. Η μαζική μετακίνηση πληθυσμών με τη δημιουργία της αντίστοιχης "υποχρέωσης" για παροχή ασύλου είναι μείζον παγκόσμιο ζήτημα και έχει διαστάσεις πολιτισμικής αλλοίωσης στις χώρες υποδοχής, που δεν νομίζω ότι κανείς την θέλει ανεξέλεγκτα (άσχετα αν η πολιτική ορθότητα εμποδίζει τη διατύπωση τέτοιων απόψεων). Μια σκέψη μόνο: οι πάμπολλοι κατασκοπευτικοί δορυφόροι που ελέγχουν κάθε γωνιά της γης δεν μπορούν να δώσουν ακριβή εικόνα για το πόσα σκάφη ξεκινούν από τα τουρκικά ή τα αφρικανικά παράλια με προορισμό το βούλιαγμα σε μια βολική απόσταση από τα ελληνικά ή τα ιταλικά νησιά; Ελάτε τώρα: εδώ μετρούμε τις μύγες που πετούν πάνω από τη σούπα μας, μια χούφτα δουλεμπόρους δεν μπορούμε να πιάσουμε; Η περίφημη πολιτική βούληση...

Λήμνος είπε...

Οι δορυφόροι σίγουρα ελέγχουν τα πάντα και δεν διαφεύγουν της σάρωσής τους τα δουλεμπορικά. Τείνω να πιστεύω πως και οι ισχυροί του κόσμου τούτου δεν μπορούν να βρουν λύση στο πρόβλημα αυτό. Τι να κάνουν; Να βυθίσουν τα πλοιάρια; Είναι πολύ βαρύ, θα φορτωθούν παγκόσμια κατακραυγή. Ν' ανοίξουν τις πύλες των χωρών τους; Τότε είναι που θα μετακινηθούν όχι χιλιάδες, αλλά εκατομμύρια προσφύγων και λαθρομεταναστών προς τη Δύση. Ανέχονται λοιπόν αυτή την αθλιότητα και κουκουλώνουν ένα πρόβλημα που ακόμα δεν τους άγγιξε σκληρά.