Καθημερινές δικτατορίες

Μου άρεσαν πάρα πολύ και "κλέβω" από το βιβλίο του Δημήτρη Καραγιάννη "Η αδικία που πληγώνει" τα εξής:
"Στην καθημερινότητα των οικογενειών είναι συχνές οι καταστάσεις όπου κάποιο μέλος αγανακτεί για την συμπεριφορά των άλλων και δεν συνειδητοποιεί ότι είναι αυτός που αδικεί με τη συμπεριφορά του ή με τις απόψεις του. Εν ονόματι τέλειων καταστάσεων βασανίζει ψυχές και σώματα (Αυτό είναι δικό μου).
Ας αναφέρουμε μερικές καθημερινές δικτατορίες: η καθαριότητα που μολύνει, η αυτονομημένη αισθητική, η αναίσθητη ευαισθησία, η λογική που σκοτώνει, οι ψευδείς ύπουλες θυσίες, η τυραννία του σωστού.
(Για καθεμιά προχωρεί σε πολύ λεπτές, εύστοχες παρατηρήσεις. Αντιγράφω κάποιες σχετικές με την πρώτη "δικτατορία").

Η μητέρα (υπάρχουν και άνδρες σ' αυτήν την κατηγορία) που ασχολείται ψυχαναγκαστικά με την καθαριότητα δεν συνειδητοποιεί το πλήθος των ψυχικών μικροβίων που καλλιεργεί στην καθημερινή ζωή της οικογένειας.
Τη στιγμή που διαμαρτύρεται για το ρόλο της ως υπηρέτριας, που πιστοποιείται από την συνεχή ενασχόλησή της με τον καθαρισμό του σπιτιού, δεν συνειδητοποιεί ότι έχει γίνει ένας δικτάτορας που ενοχοποιεί τη ζωή. ("Η ζωή και η δημιουργικότητα παράγουν ακαταστασία και σκουπίδια. Η απραξία και η νέκρα διαφυλάττουν την άψογη καθαριότητα" κι αυτό είναι δικό μου).
Θεωρεί ότι ταλαιπωρείται εξαιτίας των παιδιών της και δεν συνειδητοποιεί ότι αυτή τα ταλαιπωρεί αφόρητα με το να τους στερεί το δικαίωμα να είναι φυσιολογικά παιδιά και όχι προγραμματισμένα ρομπότ.
Αναπτύσσει μια αυτιστική στάση, κατά την οποία τα άψυχα αντικείμενα του σπιτιού έχουν την προτεραιότητα έναντι των έμψυχων όντων. Αντί να είναι η οικοδέσποινα που δημιουργεί το θερμό κλίμα του σπιτικού, περιορίζεται στο να είναι ο φύλακας του άψυχου σπιτιού.
Η μητέρα που ασχολείται διαρκώς με την καθαριότητα και βρίσκεται σε διαρκή διαμάχη με τα παιδιά της δεν συνειδητοποιεί ότι το σπίτι κατοικείται από ζωντανές υπάρξεις. Άραγε σκέφτεται ότι πολλές μητέρες παραπληγικών παιδιών θα εύχονταν να μπορούσαν τα παιδιά τους να τους αναστατώνουν το σπίτι;
Εκείνος που εκνευρίζεται με τους άλλους που δεν τηρούν τους κανόνες της καθαριότητας , τους οποίους ο ίδιος έχει θέσει, δεν συνειδητοποιεί ότι στην πραγματικότητα και αυτός θα επιθυμούσε να δραπετεύσει από την πεντακάθαρη φυλακή του. Γι' αυτό και οργίζεται μ' εκείνους που το τολμούν...".